TANIMAK amacıyla “Sen kimsin?” diye sormuştum. “Kendimi tanımlayamıyorum” dedi. Şaşaladım ve “Nasıl yani?” dedim. “Etiket mağduruyum ben” dedi. Düşündürücüydü benim için. Sonradan vardığım kanaat şu oldu. Hepimiz neredeyse “Etiket mağduruyuz.” Küçük yaşlarımızdan itibaren muhatap olduğumuz bir husus bu. Uslu çocuk, yaramaz çocuk, tembel, çok çalışkan, beyefendi, hanımefendi vs. vs. Olumsuz etiketlenmeyi bir kenara bıraksak bile …
DÜZ insan ya da avam çelişkiyi görmez. Görmediği için mutlu olur. Konforu bozulmaz. Söylenenleri olduğu gibi kabul eder. Sorgulamaz. Çoğunluk bu anlayışla yaşadığı için onu rahatsız eden bir şey yoktur. Aynı türden düşünen kişilere yaslanarak yıllarını devirir. Farklı fikirlere ihtiyaç duymaz. Ona göre her şey yerli yerindedir. Düzen kurulmuştur ve devam eder. Yanlış fikirlerden oluşsa …