SÖZÜM dilimden taştı. Kalem elimden, harfler kelimelerimden, kelimeler cümlelerimden taştı. Sayfalarım defterimden taştı. Sana yazdıklarım kitabımdan taştı. Bakışım başından taştı, sesim dağdan, seslenişim benliğimden taştı. Gözlerim, gözlerinden taştı. Taştı da tekrar bana ulaştı. Yüreğim yüreğinle taştı, yüreğinde taştı. Kışlarım baharına taştı. Tazelendi. Canlandı. Hasretim taştı da, taştı. O kadar ki; hadden aştı. Ayrılık taştı, taştı …
TEŞEKKÜR etmelisin acıya. Acı ki; kalbi biler. Çelikleştirir. Acı bilmeyen kalp, sevda ülkesine hiç uğramayan kalptir. Acı hayattır evladım, hayat… Kalbin yaşadığı sevda kadar çektiği ızdırap ile de anlaşılır. Acı çeken bir kalbin yoksa aşktan bahis açma. Yalandır. Sahip çık acına. Bu kalbine sahip çıkmaktır. Sev acını. Derdini sevenlerdir sâdık olanlar. Saygı da duymalısın. Acı …