Kısa Kısa

ANBEAN

DAKİKA DAKİKA YAŞARSIN AMA YİNE DE DOYAMAZSIN. Öyle anları vardır insanın. Anbean muhabbet, anbean sevda soluklar… Nefes alır verir sevdiği ile. Zaman nasıl geçmiş, saatler biri birinin ardı sıra nasıl takılmış hiç anlaşılmaz. Her doygunluk yeni bir hasretin ilk saliselerini vurur. Ne bakmaya, ne dokunmaya doyulamaz. Ne de yaşananı sözle ifade etmek mümkün… En iyisi …

SEVMESEM ÖLDÜM

İNSAN İKİ DAĞIN ARASINDA KALIR ÇOĞU DEFA… En çok da âşıklar… Onların gönülleri yangın yeri gibidir. Küçücük bir dokunuş onları munisleştirir. Küçük bir söz dokunuşu onların yüreklerini kilim gibi dokur da kedi gibi kendi tenhalarında kıvrılır yatarlar. Öyle masum, öyle iç yakıcı… Sevme ve sevmeme ikilemini bize en güzel Karacaoğlan dile getirir ve şöyle seslenir: …