ÇOK sevdiği belliydi her halinden…
Onun için kurduğu cümlelerin sonunu Çiğdemim diye bitiriyordu.
Bakışı mı sözlerinden etkili, sözleri mi bakışlarından ayıramazdım. Çok sonraları fark ettim. Özlemi taştığında yine Çiğdemim diyordu.
Diyordu ve gözlerini yumuyordu.
Bu durum bende bazı tereddütler de oluşturmuştu. Acaba diyordum, acaba görebileceği bir yakınlıkta olmasına rağmen bazı sebeplerle mi göremediğinden hasretini dışarıya böyle mi vuruyordu, yoksa görmesi imkânsıza işaret için miydi bu yangını içinde taşıyan cümleler.
Bunu hiç bilemedim. Bazen öyle düşündüm, bazen böyle.
Merak edebi aşar ya kimi vakitlerde… Bende de oldu. Merakım edebime baskın çıktı ve sordum.
Ne demek çiğdemim? Nedir çiğdem?
O benim iç baharım dedi. Su damarlarıma onunla yürür.
Kısaydı ama çok çarpıcı bir cümleydi benim için. Başımı öne eğdim uzunca düşündüm. Kaldırdığımda göz göze geldik. Göz göze gelmek ki; suyu coşturur gözesinde…
Öyle de oldu. Devam etti anlatmaya.
O benim rengimdir. Bazı mevsimlerinde sarı açar. Kıyamam bakmaya. Ona çok yakıştırırım bu rengi. İçim sapsarı kesilir. Safran gibi olurum. Ne yana baksam sarı görürüm her şeyi.
Ve işte o zamanlar hep çiğdemim derim. Derim ve susarım. Gözlerimi kapattığımda evren tüm sarı renkleri önümde geçit yapmaya başlar.
Gönül baharımın bazı anlarında da mavi açar. Mavi de çok yakışır çiğdemime.
Yine kamaşır gözlerim. Yine içim titrer. Dudaklarımın titremesi ona eşlik etmesindendir bilesin. Maviye boyanır her yanım.
Onun yüreğimdeki benzersizliğini başka bir kelime ile anlatamam. Başaramam bunu. Bir efsun gibi ona bürünürüm.
Unuturum yalnızlığımı çiğdemim dedikçe.
İçine çeker beni. Direnemem.
Çiğdemim dedikçe kendimi onun güvenli alanında hissederim. Şımarırım bile kimseler anlamadan.
Sarı dedimse, mavi dedimse bunlarla sınırlı olduğunu sanma. O benim için her renktir.
Öyle güzel anlatmıştı ki içinde biriktirdiklerini başka bir soru sorma cüretini tekrar göstermeye cesaret edemedim.
İyi mi ettim bilmiyorum?
Bana sarılarak ayrıldı. Kendini yola vurdu.
Yine çiğdemim diyordu.
12.07.2018