DOPİNG

NASIL da özlemişti.
Hasret telleniyordu gözünde hemi de gönlünde!
Özlemin dilim dilim ettiği çok oluyordu yüreği.
Karam diye severdi küçüklüğünde onu dizine yatırıp…
Karam dedikçe ve saçını okşadıkça daha bi annesine sığınırdı.
Bu anlar doping anlarıydı. Dolum zamanıydı.
Hiç kalkmak istemezdi.
O günleri hatırladı.
Şimdi doping zamanı bende diyordu.
Gelse, ah bi gelse diyordu.
Bu kez de karamın dizinde ben nefeslensem diyordu.
Derken karası geldi birgün.
Sarılmaya derman bulamadı. Bir çift söz söylemeyede.
Kara anladı annenin halini.
Gel ana gel dedi.
Sen anasın. Şefkatin kaynağısın. Doldururken de dolarsın.
Verirken de doyarsın.
Yine ben senin dizinde yatayım
Doldur beni.
O yana döndür, bu yana döndür.
Ve doldur.
Karan senin aydınlık kalbine, ışıyan gözüne kurban olsun.
11.08.2017

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir