HATIRLADIĞINDA GÜLÜMSE YETER

AYNEN böyle demişti, yeterli görmüştü.

İtiraf edeyim ben bu kadarına razı olamazdım. Her yaşanmışlığın, her duygunun tüm ayrıntıları ile hatırlamasını ve aynı derecede her daim gönlünde sıcak tutmasını isterdim.

Dahası da var.

Unutmamasını isterdim. Unutmak da ne demek, olur mu hiç diyerek heyheylenirdim. Belki hamlık ya da sığlık ne dersiniz bilemem. Ama öyle işte, bana göre değil yani.

Zamanla geçmeyenlerin yanında saf tutuyorum. Muhteşem anların öylesine bir anı haline getirilmesine taraftar değilim.

Zamanla her şey geçer, bir hatıra olur diyenler elbette doğru söylüyorlar. Vakıa budur. Tespit isabetli. Hayat böyle ama birazcık da olsa direnemez miyiz?

Zamanın geçmesi bunun üzerimizden bir silindir gibi ezip gitmesi ve her yaşanmışlığı silmesini siz normal karşılayabiliyor musunuz?

Ben bu dersi tam hazmedemedim. Sanırım bunun için vakit gerekiyor.

Usta fazlaca beklentiniz olmasın diyordu. Bu yorar ve yanıltır, üzer.

Hayat geçer, yaşanmışlıklar silinir, mezarlıklar kaybolur, dostlar görünmez olurlar. Ben sizden fazlasını beklemiyorum diyerek sözünü bitirdi.

Hatırladığınızda gülümseyin yeter.

21.01.2019

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir