MEBRURE

KIZI olursa bu ismi koymayı düşlemişti evlenmeye niyet ettiği yaşlarda.

Uzun süre evlatları olmamıştı.

Olsun, ne yapalım, takdir böyle demek ki diyordu.

Razıydı. İsyan duyguları taşımadı hiç. Olacaksa hayırlısı olsun. Hayırlı bir zamanda olsun diye düşünüyordu.

Verecek olan O, bize istemek ve tevekkül etmek düşer diyordu.

Kim ona bir şey sorsa, hayırlısı derdi ilkin, hayırlısı. En çok kullandığı kelime buydu.

Başkalarına da böyle öğütlerdi.

Ona göre bir şeyin olması da, olmaması da sınavdandı.

Derken bir çocuğu oldu.

Gelen misafir erkekti. Merak ediliyordu çevreden. Çünkü kız istediğini ve isminin de Mebrure olacağını duymayan kalmamıştı.

Tebrik etmek üzere gelenlere bir erkek evladımız oldu. Şükürler olsun, mebrur olsun dedi.

Israrla sordular, cevap almak istediler.

O ise hayırlı, makbul, yararlı olsun manasında mebrur olsun dedi.

Allah beğenmiş, takdir etmiş, göndermiş.

Mebrur olsun adı diye duyurdu.

O Hakktan her şeyi makbul gören bir gönül inceliğine sahipti.

Aradan geçen birkaç yıl sonrasında yine hâneleri mutlulandı.

Tekrar şükürler edildi.

Ve yine ismi duyuruldu eşe, dosta, yârâna…

Mebrure.

Yararı, hayrı, iyiliği herkese dokunsun.

Adı gibi olsun.

Abisi gibi olsun.

Mebrur ve mebrure olsunlar.

12.03.2018

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir