MÜŞTAK

UYKU tutmamış, uyanmıştım. Hayli sıkıntılı bir geceydi sebebini bilmediğim.

Elleri dizlerindeydi. Namaz oturuşunda olduğu gibi bir edep hâli içindeydi. Önce konuşuyor sandım, sonra yok, yok dua ediyor diye düşündüm. İçimden bir itiraz yükseldi aynı anda: Dua da bir konuşma değil mi zaten.

Evet, öyledir.

Dua en muazzam konuşmalardandır. Beni tereddüde düşüren ellerinin dizlerinde oluşuydu. Demek ki; böyle de dua edilebiliyormuş dedim.

Gözleri kapalıydı, nefesi çekilmiş gibiydi. Halsizdi. Dilinden sadece tek cümle dökülüyordu: Müştakım sana. Teşbih çeker gibi sürekli böyle diyordu. Ne kadar tekrarladı bilmiyorum. Onu izler ve dinlerken uyuyakalmıştım.

Sabah uyanınca Dede Müştak dedim anlamını bile bilmeden.

Mahcup oldu. Yüzü kızardı. Kabahat işlemiş gibi ne yapacağını bilemedi koca adam. Bense neye uğradığımı şaşırmıştım. Nasıl davranacağımı bilemedim.

Sırrıma agah oldun evlat dedi. Ben yaşarken kimseye anlatma hemi dedi. Elimi tutup avcuna aldı, uzun süre öyle tuttu. Sonra elimi kendi dizine koydu. Onun eli elimin üstünde olarak bir süre öyle kaldı. Nasıl bir şefkat dokunuşuydu inanın anlatamam. Bir süre böyle geçti. Sonra göz göze geldik.

Yaşlıydı bakışları. Bir sükûnet hali içindeydi. Gözlerini gözlerimden çekmeden; ben müştakım, sende olasın, sende olasın, sende olasın dedi üç kez.

Âmin dedim, âmin.

Müştak olmadan olmaz diye devam etti. Müştak olmadan olmaz. Hiç olmaz kurbanım.

İştiyakın olacak. Şevkin olacak. Canın atacak, canı için. Her şeyden fazla ona düşkün olacaksın.

Şiddet kötüdür belki ama arzun şiddetli olacak. Özlemin taşacak. Gönlün hasret çekecek. Göresin olacak, çok göresin olacak. Azıyla yetinmeyeceksin. Gördükçe göresin gelecek.

Hiç çekmedim gözlerimi gözlerinden. İçim erimişti. Dünyaya değil dünyadan çağıran bir ses gibiydi sesi.

Elimi bırakmadı bu süre içinde hiç. Benim de çekesim gelmedi doğrusu. Eliyle elime bir enerji akıyordu sanki. Oradan da gönlüme.

Aynı dua ile bitirdi Dede Müştak sözlerini.

Ben müştakım, sende olasın, sende olasın, sende olasın.

İçimdeki âmin seslerinin coşkunluğundan o zaman dilimle demeye mecalim olmamıştı.

İşte şimdi diyorum. Âmin.

27.07.2018

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir