UĞUR CANBOLAT SESSİZLİĞE hüküm giymiş gibiydi. Çokça dinler hatta yer yer can alıcı sorular da sorardı ama onu hiç konuşurken görmemiştim. Kimselere bir şey sormazdı. Hal hatır etmeyi bile “Maşallah sizi iyi görüyorum” şeklinde bir cümle ile yapar ardını getirmezdi. En iyi dostu ağaçlardı. Parklarda ve şehir içi ormanlarında gezer onlarla vakit geçirdi. Önce el …
UĞUR CANBOLAT Oldum olası hacim olarak küçük ama iç evreni bakımından sonsuz denecek kadar geniş sanat icra edilen dükkânlara vurgunluğum vardır. Buralarda muhabbet bir başka kaynar. Çay demini bir başka alır. Dostluk halkaları bir başka kurulur. Bu mekânlarda insan aczini anlar. Kendisini kulluğun mütevazı çizgisine hemen çeker. Bu mek3anlardan birisi de çevresi tarafından “Cem Baba” …