OLMAZ diyordu, olmaz. Ne olmaz efendim dedim, ne olmaz?
Pas geçmek olmaz, pas vermek de olmaz. Hele paslanmak hiç olmaz.
Aklım karışmadı desem yalan olur. Ama belli ki onun zihni berraktı. Kavramları yerli yerine oturtmuş, üzerinde epeyce düşünmüş ve bana formüle ediyordu.
Kızgın mıydı biraz? Evet, sanırım öyle.
Neden peki? Tam bilmiyorum.
Ustam kimi zaman böyle haller yaşardı. O vakitlerde elbette biz yârenlerine de buradan bir nasip düşerdi.
Yine öyle oldu.
Böyle anlarda ne uzak ne de yakın duramazdık. Buna ne denilir tam bilmiyorum. Mesafeli bir yakınlık ya da kontrollü bir uzaklık. Siz karar verin.
Elinde avuç içine aldığı ve soğumasına izin vermediği çay bardağını arada yudumluyordu ama mütemadiyen bir yukarı bir aşağı adımlıyordu ağaçları altında oturduğumuz bahçeyi.
Dilinde aynı cümle. Pas geçmek olmaz, pas vermek de olmaz. Hele paslanmak hiç olmaz.
Bakışlarımızdan hepimizin bir izah beklediği âşikar idi ama yüzümüze bakmıyordu ki, görsün.
Sormak mı?
Hepimiz bunu akıl ettik ama cesaret edemedik.
Bu hâlin bana söylediği şuydu. Bu mesele önemli, anlamalısınız.
Gayretim bu yönde oldu kuşkusuz. Ustamın bu sözünü kendime şu şekilde tercüme ettim.
PAS GEÇMEK OLMAZ: Hayatın kalbine yürürken vazgeçme. Cayma kendine ve yüreğine verdiğin sözden. Kendini arama ve bulma eylemini sonlandırma. Hakikatine, aşkına, ülküne sâdık ol.
PAS VERMEK OLMAZ: Ümit verme. Nefsine, dünyaya, geçici emellerine, içinde hikmet barındırmayan hülyalarına göz kırpma. Umutlandırma onları. Çekme üzerine düşman güçlerini. Gönüllerini alacağım derken gönül kaptırma. Nefse değil nefese yönel. Sana yâr olmayacak ve senin de yâr olmak istemeyeceğin şeylerle eğleşip zaman kaybetme.
PASLANMAK HİÇ OLMAZ: Devinim halinde olmalısın. Yoksa içindeki bilgiler, duygular demlenmez, nemlenir. Nem ise hakikat erine yakışmaz. Köreltir. Çökeltir. Kederler mahseninde hapis kalmaktır bu. Yeteneklerin gerilemesidir. Kendini aşmak bir yana maharetlerinden geriye düşmek demektir. Üzerinde tecelli edecek esmalara muhatap olamamaktır. Her an bir şe’n üzere olan Hakktan cüda düşmektir. Kendine uzak kalmaktır. Vuslatsızlıktır.
Doğrumu çevirdim iç âlemime ustamın sözlerini bilmiyorum doğrusu.
Zaman en büyük tefsir edici.
Bende ona bıraktım.
29.03.2018