PEŞİNDEN

GİTMEK gerek peşinden…

Sevdin mi, tam sevmelisin. Yarım yamalak sevgi yama gibidir. Bir yerinden sökülür.

Usanmak ayıptır âşık için. Us’lanmak da öyle.

Ne us olmalı ne de uslanmak. Deliliği göze almalı ve her daim gitmeli peşinden.

Seviliyorsa usanılası değildir.

Kırk yıl dergâhına düz odun taşıyan Türkmen Kocası âşık Yunus usandı mı hiç.

Sen de bu yolu sürmelisin.

Gitmelisin peşinden…

Peşinden gitmek demek peşin peşin her şeye mâlik olmak değildir ha bilesin.

Razılık esastır aşk yolunda, razılık…

Sanırım bununla ne verilirse, ne kadar lütfedilirse şükran duymalı, razı olunmalı demek istiyordu.

Sözlerinden belliydi, aşktan nasipliydi.

Aşktan mahrum olanın başka nasipleri nasip midir? Bilemem.

Yol yokuşsa sarmalı yokuşa, inişse kaymamalı, temkin unutulmamalı.

Yolu bırakmamalı, yoldan çıkmamalı… Tüm dikkatin yürüdüğün izde olmalı.

Gitmelisin peşinden.

Aşkın, muhabbetin…

Duyduğum sözler bana bunları düşündürdü. İçimde evirip çeviriyordum ki bir söz daha geldi.

Geldi ve tam kalbimin ortasında duruverdi.

Şöyle diyordu: Ey talibi hakikat. Aşkın yoksa neyin var. Aşk nefestir bilesin.

Nefesi olmayanın canı olur mu?

23.02.2018

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir