ONU okuyamamak, anlayamamak, idrake getirememek, tutunup yükselememek ah ne acı.
Bu kendini anlamamak ve çalıştıramamak manasına da geliyor diğer yanıyla.
Muhteşem bir yazılımsın ama bunun farkında değilsin. İçinde muhteşem bir cevher var ama sen tüm zamanını çer çöp içinde geçiriyorsun. Yüzün gözün kir ve pas içinde.
Dayanılacak gibi değil aslına bakarsanız ama bir garip gaflet içindeyiz.
Nuru baki olsun usta öyle demişti. “İnsanın iç dünyasında bir Kur’an vardır. Onu okudukça insanın iç dünyasındaki şalterler düşerek adeta onu yaşar.”
Rilke bunu “Herkesin içinde bir mektup var” şeklinde formüle etmişti.
Bir yazılımız biz.
İçimizde ilahi mektup var. Bizi bize anlatıyor. Hayatı, hakikati işaret ediyor.
Hakikatin çağırıcıları bizi kendi yazılımımızı okumaya ve anlamaya dâvet ediyor.
Biz ise bundan bigâneyiz. Uzağız.
Fıtrat da diyebileceğimizi tabiatımızın, özümüzün farkına vararak iç yazılımımızı açığa çıkarmanın, onu evren kitabıyla birlikte okuyup anlamanın vakti gelmedi mi hâlâ?
06.02.2019
