BÜTÜNDEN yanayım ben, parçalama lütfen. O zaman ben, ben olmam çünkü.
Kalbimi ayrı, aklımı farklı düşünme.
Gözümü, gördüğümden ayırma. Kollarımla gövdem başka değil ki.
Düşüncelerimle duygularımı ayrı raflara koyarak tasnif etme. Coşkularım kadar kızgınlıklarım da bana ait.
Bir bütünüm ben. Yekpareyim. Seni öyle seviyorum.
Hakikat parçalanmaz. Muhabbet de öyle.
Konuşma bu minval edip gitti yolculuk boyunca. İki sevgili dolmuşun arka koltuğunda konuşuyorlardı. Daha doğrusu ben önce söylenenlere verilen bir cevap gibi anlaşılan bu konuşmayı duymuştum.
Böyle mi olmalı, bilmiyorum.
Cüzleri ayrı değerlendirip bütüne buradan mı gidilmeli, yoksa gerçekten hiçbir elemeye veya sıralamaya tabi tutmadan mı bir ilişki yaşanmalı, karar veremedim.
Siz tercih edin.
Benim dilimden gün boyu düşmeyen cümle bu oldu. Sizinle de paylaşmak istedim.
Hakikat parçalanmaz. Parçalama beni. Yekpare sev, seveceksen.
04.11.2019
