UĞUR CANBOLAT
YANLIŞ mecralarda dolaştın.
Çok kayıplar verdin.
Yıkıldın ama yılmadın, kalkıp yine ardına düştün.
Ateşlerin seni beklediğini bildiğin halde geri durmadın.
Pes etmedin.
Geri çekilmedin.
İleri dedin, hep ileri…
Bak yine ayıp hülyalardasın.
Madem…
Yârin yâr değil, terk etmek ar değil.
…
DEĞİŞMEYİ çok denedin.
Kendin değil istenilen olmaya çalıştın.
Çabaladın.
Yalan değil, bu konuda epeyce mesafe aldın.
Gün geldi aynada baktığın kendi sûretini tanıyamadın.
Zira her gün başkalaşıyordun, değişiyordun, evriliyordun.
Devriliyordun.
Ama ne yaptınsa makbul olamadın.
Beklenilen, istenilen mertebeye erişemedin.
Sen, sen olmaktan çıktın ama talebi karşılayamadın.
Madem…
Yârin yâr değil, terk etmek ar değil.
…
KOŞTUN hep.
Nefessiz kaldın ama yine yaşamayı bildin.
Dur, durak bilmeden yaptın bunu.
Yorulmayı ayıp saydın.
Zül olarak kabul ettin.
Yakıştıramadın kendine.
Gösterilen hedeften şaşmadın, gözünü ayırmadın.
Adımlarını yavaşlatmadın.
Tavsatmadın.
Ama yine de göze giremedin.
Dikkat çekemedin.
İlgiyi kendine celp edemedin.
Madem…
Yârin yâr değil, terk etmek ar değil.
…
MUHAKEME yapmadın.
Ne söylendiyse gerçeğin kendisi saydın.
Önünü, arkasını araştırmadın.
Gerçeğe uygunluğunu ölçüp biçmedin.
Kesin bilgiye dayanıp dayanmadığını tahlil etmedin.
Fena olanı iyi diye sundular, kabul ettin.
Çirkini allayıp pullayarak güzel maskelerle verdiler, alıp kullandın.
Kalbi öldüren zehri çikolataya batırarak tattırdılar, tereddüt etmedin.
Gerçeğin yerine asılsız hikâyeleri hakikat diyerek monte ettiler, şüphe etmedin.
Mutlu olacaksın dediler ancak hep mutsuz ettiler, yine de ayılmadın.
Huzur sadece bir kelime olarak yer aldı hayatında ama peşine düşmedin.
Sahte sevdalara sonsuzluk pâyesi biçtiler, kuşku duymadın.
İnancı tahrip eden kimi felsefi görüşleri din kisvesi altında tanıtıp sana giydirdiler, gocunmadın.
Özü olmayan sözleri ezberletip seni yalanın hafızı yaptılar, tekrarlamaktan bıkmadın.
Seni önde koşturup kendileri geride konforu yudumladılar, sorgulamadın.
“Fakirlik saadettir” mottosunu kalbine işleyerek neyin var neyin yok hepsini kendileri için aldılar senden, geri almanın peşine düşmedin.
Çileyi senin için kutsadılar ama kendileri buna hiç talip olmayıp müreffeh yaşamayı tercih ettiler, gözünü açmadın.
Yâr diyerek putlaştırdıkları egolarını ululaştırarak önüne koydular, ret etmedin.
Bunları efendileri olan şeytandan aldıkları dersle çok ustaca yaptılar, sezmedin.
Madem artık kendine geldin, gerçeği görüyorsun, şaşılığın gitti, yapman gerekeni yap.
Yâr bildiğin yâr değilse, terk etmen ar değildir.
Fazilettir.
Ya Selâm!
15.12.2022
