BÖYLE dedi sevdiğine: Buyur
Cevap verdi sevdiği; gönlüne buyurdum izin verirsen.
Bir ahh işitildi inceden inceye…
Kıyıcı bir ah…
Sonrasında şu cümleler döküldü dilinden; sevdiğim oranın sahibi sen değil misin?
Sultan maliki olduğu yere izinle girer mi hiç?
Ayrıca sen oradan hiç çıkmıyorsun ki!
Oraya buyur edildiğinden ve icabet edip yerleştiğinden beridir sen hep oradasın.
O gönlün hem misafiri hem ışığısın.
Hep buyurmuş olanısın.
Orada hep konaklayansın.
Ne demiş şair ?
“Dost elinden gel olmadan varılmaz…”
Bir aşık ise buna cevap vermiş.
“Dost elinden gel olunca durulmaz…”
İnsan dost gönlünde, yâr ilinde durdukça durulur, öfkeleri, kızgınlıkları ayrılır kendinden.
Sadeleşir.
Sakinleşir.
Berraklaşır.
Durulur kısaca.
Sevdiğim; sen hep kalbimde dur ve durul…
15.08.2017
