BOŞ bir kağıt gibi teslim oldum sana…
Kalem sende, silgi de…
Yaz beni. Kendine yaz… Çiz beni. Kendinle çiz…
Olmadı sil beni sevdiğim, bir daha yazmak için. Silerken izim daha bir yer etsin kağıtlara.
Mânâm sinsin. Belirginleşsin.
Ömrümü bembeyaz bir kağıt parçası olarak sana sunduğumdan beri nasıl da mutluyum.
Bilemezsin.
Razıyım senden. Razı ol benden.
Sana teslimiyet bana ar değil. Kâr.
Bu hayatta kârım sensin. Zârım sensin. Ağlarsam senin için ağlarım. Gülersem senin için.
Sevdiğim teslimim sana.
Beni nasıl istersen öyle yaz. İstersen bir makalenin başlığı olarak, istersen başlangıcı veya sonucu. Hiç fark etmez.
Ben bir nokta bile olmaya razıyım.
Silinmiş bir nokta bile olabilirim. Silinsem de vaktiyle yazılmış olmak bana yeter.
Sildin diye veya başıma hüzünler, kederler yazdın diye en küçük bir dalgalanma olmaz. Ne içimde ne de dışımda.
Dedim ya razıyım. Her hâle, her oluşa.
Sevdiğim, teslimim sana.
Hani demiştim ya, evvelinde de sevdim, sonrasında da. Tespihin başıyla sonunu bir ettim. Bağladım birbirine.
Başlangıç son oldu, son başlangıç.
Teslimim sana.
Kalbim dilimi yalanlamadı. Dilim de kalbimi.
Karşı koymadılar birbirlerine. Boyun eğdiler.
Teslim oldular.
28.03.2018
