UĞUR CANBOLAT
KELİMELERE meftundu. Onları kalbe atılan birer tohum olarak görürdü. Bilinçaltımıza yerleşen bu kelimeler olumsuz ise farklı, olumluysa daha farklı biçimde filiz vereceğinden kendi cinsini büyütür. Bu sebeple kişinin meftun olması gereken kelimeler müspet olanlarıydı. Hayra kapı açanlardı. İyiliği çoğaltanlardı. Güzelliği simgeleyenlerdi. Kötülükleri izale edip iyilikleri çağırandı. Gönle şifa dokunuşları yapanlardı.
Karanlığı çoğaltan değil aydınlığı arttıran kelimelere mâlik olmak ve bunları tam zamanında ve yerli yerinde kullanmak onlara meftun olmanın doğal gereğiydi.
…
MUTSUZ eden kelimeleri lügatimizden çıkarmamız gerektiğine yürekten inanırdı. Başka bir şeye daha inanırdı ki, o da doğru kelimeleri kalbin saffeti ile yine doğru kullanmak lüzumuydu.
Doğru kelimelerin yanlış ağızlarda kirlenmesine tahammül edemezdi.
Aynı şekilde doğru kelimelerin yanlış maksatla yani kandırmak, istismar etmek amacıyla kullanılmasından da hiç hoşlanmazdı ve bunu da kirlenmek sayardı.
…
KELİMELERİN hazinemiz olduğuna vurgu yapar ve bu zenginliğin israf edilmesine üzülürdü. Ona göre doğru kelimeler dilin süsü ve kalbin süruru idi. Paslanmış kilitler bu anahtarla açılabilirdi ancak. Bunun şartı ise niyetin sahih, iletişimin samimi yani açık olması mecburiydi.
İmalar tehlikeliydi. Ucu acık kurulan cümlelerdeki kelimeler yanlış yorumlara ve anlamalara sebebiyet vereceğinden bundan kaçınılmalıydı. Çalıyı dolaşmak gereksizdi. Zira çalının etrafı çamurluydu.
…
DİLBAZIN “Kelimelere eziyet etmeyin, onları azap ateşine atmayın, onların da canı var ve yanar” telkininde bulunması boşuna değildi. Zira kişi evvela o kelimeleri ezer, onlara işkence eder sonra muhatabına fırlatırdı. Bunca kelimenin sarf edilmesine rağmen anlaşılamamak, meramını bütün sarihliği ile ortaya koyamamak esasen sarf değil israf edilmesindendi.
…
ÇARPITILAN kelimeler insanı çarpar. Varlık sütunlarını yerinden oynatır. Temelleri sarsar. Güveni berhava eder. Bu sebeple nefsimizin kodlamasına uygun şekilde onları kullanmak hem bizim hem sevdiklerimizin hem de çevremizin zararınadır. Ziyana sebeptir. Telafisi zor durumlara düşürür.
İşte bu sebeple güzel kelimelerimizi çoğaltmalıyız. Onları hem zihnimizde hem de hayatın içinde sıklıkla tekrarlamalıyız. Bu, gönül toprağına kelimelerimizin güçlenmesi için hayat suyu vermekle eşdeğerdir.
…
“BEN Müslümanım, müminim. Allah’a güvenim tamdır. Ki, bu zaten iman demektir. Adaletten yanayım. Sevginin mümessiliyim. Muhabbetin fedaisiyim. Merhametin herkesi kapsayan kanadıyım. Şefkatin kahramanıyım. Su gibi berrağım. Bahar kadar tazeyim. Rüzgâr misali serinletenim. Yaralıya şifayım. Dertliye devayım. İyiliğin gönüllüsüyüm. Güzelliğin timsaliyim. Zarafetin yolcusuyum” şeklindeki cümleleri sürekli kurarak ruhumuzu çapalamamızı ister ve sonunda şu cümleyi mütemadiyen eklerdi:
“Bir kelime yollar açar, Hak kulunu kuldan açar.”
…
KELİMELERİN titreşim yani dalga boyu etkisi vardır. Duygu durumumuzu etkiler. Kuyulara atabildiği gibi çıkartan ipe de dönüşebilir. Hayatımızı etkiler, tetikler.
Uyandığımız sabahı şükür vesilesi kelimelerle karşılamamız ile kahra kapı aralayıp bedbinlik kokanları tercih etmemiz sonucunda karşılaşacağımız olaylar aynı olmayacaktır. Algımızı regüle edecektir. Kelimelerin dalga etkisi meselesi yabana atılabilir değildir. Duygularımıza şekil verir çünkü. Bakışımızı şaşı veya berrak yapar. Hesap edilmeyen bir cümle günün pimi çekilmiş bombası olabilir. Bu sebeple günlük kullanımımız elbette çok önemlidir ama aşırı hassasiyet barındıran düğün, doğum ve ölüm gibi insanın aşırı his yüklü olduğu vakitler daha da mühimdir. Azami dikkat şarttır.
…
GERÇEKTEN DE kelimeler doktorun elindeki şifaya sebep ilaçlardan farksızdır. Bu sebeple inşa eden, imar eden, ihya eden kelimelerimizi çoğaltmamız ve dozunu kaçırmamamız elzemdir.
İyi yollar açmak elimizde. Kelimeler dilimizde. Muhabbet kalbimizde…
Madem “Hak kulunu kuldan açıyor” o zaman doğru seçilmiş kelimeler mühimden de mühimdir.
Kelimelerin imtihanımız olduğu bilincine ulaşmamız ve İbrahim Nebi’nin kelimelerle sınandığı gerçeğini bilmemiz zaruridir. Atamızın sınandığı yerden hepimiz sınanmaktayız.
Kelimelerimiz aklımızın göstergesidir. İlmimizin işaretidir. Kalbimizin tohumudur.
Ve…
İnsan insanı kelimelerle anlar.
Ve…
İnsan insana kelimelerle açılır.
Rabbimiz de bize Resulleri ile kelimeler iletmiştir.
Diyorum ki, yol açıcı kelimelerimiz olsun. Gönül alıcı cümlelerimiz bulunsun.
Madem birbirimize giden yol kelimelerle açılıyor, doğru kelimelerle doğru yollar açalım.
İyi kelimelerimize sahip çıkalım ve onları çoğaltalım.
Bu aslında sevdiklerimizin gönlündeki varlığımızı da bereketlendirip çoğaltmaktır.
Ya Selam!
03.12.2025
