Uğur Canbolat

HAYAL mi gerçek mi olduğunu ayıramamıştı. Onu hep göğsünde bir papatya gibi taşıdığını hissederdi. Ya da gürül gürül akan bir…

Devamı

ÖYLE diyordu. Ateşlere yanmış gibiydi. Başından dumanlar çıkıyordu. Oysa içinde hep baharları yeşertmek isterdi nazlı nazlı. Uzun sessizlikleri olurdu. Gözden…

Devamı