TERSİNİ söylemesini beklerdim ama umduğum olmadı. Tam tersini söyledi. Coşturmamı istedi. Hüzne bulanmıştı gönlüm, sebepsiz. Yani benim bildiğim bir gerekçesi yoktu. Hepimize olmaz mı bu? Keder gelip içimizde mekân tutmaz mı? Çöreklenip gitmek bilmediği zamanlara tanık olmaz mıyız? Öyleydi işte. Gelmişti ve gitmemişti. Muhabbetlere devam ediyordum ama sanırım bulutları dağıtmama yetmemişti bu. Anlamıştı. Dostlar dağılınca …
KABARMIŞTI yüreği, ağlıyordu. Hem ne ağlamak… Elim ayağıma küsmüştü sanki müdahale etmek istedim ama başaramadım. Çünkü kavramakta aciz kaldım. Ağlamanın çeşitleri üzerinde okumalarım olmuştu lakin bu ağlamayı o tasniflere sokamadım. Kalakaldım. Bu nasıl ağlamaktı böyle? Bir yürek ağlaması mı kalp sıkışması mı bu, bilemedim. Hasretin közünde kalmışların ağlaması böyle olur dedim içimden. Bu sıradan bildiğimiz …