BİR yıl daha geldi geçti… Sevinçler olduğu gibi acılar da vardı. Pek çoğumuz hastalıklarla mücadele etti. Şifa bulanlar oldu ama Emr-i Hak vaki olup hayatın öte yakasına göçüp giden yakınlarımız da oldu. Her zaman muhasebe yapılmalı elbette ama bugün yine bu vesileye sahip değil miyiz? Ve bunu kullanmak bize ne kaybettirir? … Bu sene belki …
ZAMAN değişebilir ama acı değişmez. Biz değişiriz. Gelişiriz. Yaş ilerler, vakit geçer, bilgiler artar, tecrübeler birikir… Severiz. Seviliriz. Hasretin kıskacında yanar vuslatın deminde can buluruz. Her şey olabilir. Bunların tümü mümkün. Ve zaten olmakta… Bir tek acı değişmez. Hafifleyebilir, unutulmaya yüz tutmuş bile olabilir. Ama değişmez. Acı, acıdır. Peki, acıya nasıl meydan okunur o zaman …