UĞUR CANBOLAT DELİLİK bile diyebiliriz buna ama aynı zamanda “Delilikse delilik” demek gerekiyor. Her çekinme saldırıyı çağırıyor çünkü… Her siniş yok olmakla sonuçlanabilir zira… Her sessiz kalış sesimizin tamamen kesilmesi anlamına geliyor belli ki… Korku, korkuyu getiriyor. Kaçmak kovalanmakla neticeleniyor… Ve korkunç olduğu kadar keskin bir imha ile yüz yüze geliyoruz. … CİHAD emrini yüklenmediğimiz …
“ESKİDEN böyle değildim. Gürül, gürül akardım. Coşup taşardım. Sesim de, nefesim de her daim hissedilirdi. Sözüm aşk ocağında pişer, kıvam bulunca yârâna sunulurdu. Muhabbetin kazanı kaynadıkça, kaynardı. Tüten buharı, ateşin sıcaklığı çekiciydi. Etrafında müdavimleri bulunurdu, hem de hiç kalkmamacasına. Ya şimdi öyle mi evlat” demişti, “öyle mi?” … KENDİSİNİ tanımıyordum. Azcık soluklanalım diye oturduğumuz şu …