UĞUR CANBOLAT YÂRENLİK ettiğini sanıyorduk. Meğer iş öyle değilmiş, sözleri esaslı bir uyarıymış aslında. Ama bizler gençliğin verdiği heyecan ve biraz da uçarılıkla hayatı hiç ciddiye almıyorduk. Hesapsız ve kitapsız yaşıyorduk. Aklımıza ne gelirse onu hemen olduğu gibi hiçbir tartıya vurmadan söylemeyi cesaretin ve özgüvenin önemli bir belirtisi sayıyorduk. Yaman yanılıyorduk oysa. İşte bu yanlış …
UĞUR CANBOLAT KIZGIN demir döverdi. Ustaydı. Güçlü kollarıyla şiddetle indirdiği çekiç ile dövdüğü demirden yapmadığı ev gereçleri neredeyse yok gibiydi. Bıçak, kama, zarf açacağı ve ara sırada da kılıç yapardı dövdüğü demirlerden. Ateşe dönen demiri belirli bir süre zikir eşliğinde dövdükten sonra onu suya daldırması sırasında meydana gelen durum bana hep fotoğraflık bir sahne gibi …