UĞUR CANBOLAT HER zaman sevimliliği ile hatırlarım kendisini… Hiçbir vakit direkt bir şey söylemez daima nüktenin muhteşem kanatlarına binerek derdi diyeceğini. Israr etmezdi. Zorlayıcı değildi. Misyonerliğe soyunmazdı. “Benim bilgim, müktesebatım, görgüm, muhakemem, değerlendirmelerim, analizlerim sizinkini döver” dercesine bir hamlığa düştüğünü hiç görmedim. Çünkü kibrin aklı baştan alan uçarı atına hiç binmezdi. Tam bir tevazu ehliydi. …
UĞUR CANBOLAT YAĞMUR gibi ol, rüzgâr gibi ya da. Bir yol bul ve gel. Geceyi dürüp günü uyandıran güneş gibi… Bir yol bul ve gel. Zifiri karanlığı göz kırpan tebessümlerle gökyüzünü tezyin eden yıldızlar gibi… Bir yol bul ve gel. Dağların derinliğini delip toprağın altından yol bulup gelen serin sular gibi… Bir yol bul ve …