BU çağın hastalıklarından birisi de bu olsa gerek… Ölüme meydan okuyan insanları görmüştü dünya oysa… Üstelik gözünü kırpmadan, bir lahza bile tereddüt göstermeden… Onlar ebedi yaşamak ve yaşatmak için ölmüşlerdi. Ya biz ne için ya da neler için ölüyoruz? Daha çok görünür ve bilinir olmak, daha fazla alkış almak için bedenimizi değil ama ruhumuzu öldürüyoruz. …
ÜZÜLMEMİZ gerekir elbette yaşadığımız bu durum için. Çoğumuz büyümeden yaşlanıyoruz. Ve yine çoğumuz yaşamadan ölüyoruz. Yazıklanmanın, dövünmenin vaktidir. Belki bir çıkış yolu bulabiliriz bunu fark ettiğimizde. Büyümemiz lazım gelirken küçülüyoruz. Daralıyoruz. Kısırlaşıyoruz. Sevdanın közüyle harlanması icap eden yüreğimiz çölleşmiş. Sevgiden, merhametten, muhabbetten yana suyu kesilmiş musluk gibi. Açtığınızda tıs sesi bile vermiyor artık. Annesine meleyen …