UĞUR CANBOLAT GEÇMİŞİN çengeline takılmıştı. Yaşadığı tüm olumsuzluklar, kendisine yapılan haksızlıklar zihninde bugün yaşanmış gibi canlanıp tekrar ediyordu. Bundan müşteki miydi, bilmiyorum. Ama psikolojisini etkilediği her hâlinden belliydi. Hatta giderek bedensel yakınmaları da başlamıştı. Kendisini işine veremiyor hatta ailesini ihmal ediyordu. Zamanla çevresinden kopmaya başlamış, dostlarını da ihmal eder olmuştu. Giderek sosyal bir çekilme yaşamış …
UĞUR CANBOLAT “NEYE el atsam taş oluyor” diye yakındığım bir dönemdi. Attığım hiçbir ok hedefine isabet etmiyordu. Sözlerim kendime bile etki etmiyordu. Hayatın tadı iyiden iyiye kaçtığından çevreme de yük olmaya başlamıştım. Ki, insan yükü ağırdır, başka ağırlıklara benzemez ve asla onlarla kıyas edilemez. Bu kelime dilimin olumsuz zikri olmuştu. Biri bir şey anlattığında “İsabetli” …