UĞUR CANBOLAT “ÖNCE halleşelim sonra helalleşelim.” Kimi görse isminin önüne yüksek sesle “Hele” ekler ve ardından mutat olarak bu cümleyi kurardı. Mıknatıslı bir seslenişi vardı. Değil insanlar, bu kalbi coşkudan coşkuya salan çağrısına istese kurtlar ve kuşlar bile gelebilirdi. Öyle içten, öyle gönülden ve öyle sıcacık çağırırdı ki, direnmek fermana mahsustu. Kabullenen bir yapısı vardı …
UĞUR CANBOLAT NUR yüzlüydü. Çehresindeki derinleşmiş hatlardan hayatın sillesini yememiş bile olsa kahırdan azade kaldığı söylenemezdi. Onun için çile sadece iki kola yumak yapmak için takılan orlon veya yünden ibaret değildi. Hayatın imbiğinden içip zehirle şerbeti birbirinden ayırmaktı. Bu ise elbette yaşamı derinden derine kazıp ince elemek ve aynı zamanda o ince elekte elenmek anlamına …