BU DEĞİL istediğin şey, biliyorum. Bu değil.
Benim de öyle.
Ezber bir saygıya tâlip değilsin. Ezberlenmiş şiirler değil duymak istediğin.
Sen ânın melodisini istiyorsun.
Ve işte ben onun için sana zamanın bu anını besteliyorum.
Ata biner gibi.
Kanaryalar selam verir gibi, alır gibi yahut.
Bir hat çalışmasında vav’ın kuyruğunu uzatır gibi.
Ya da bir tezhibin son dokunuşu gibi…
Ezber değil, o vaktin sırrı olsun sözlerin, bakışın, dokunuşun.
Bir kediyi dizine her alışındaki haz gibi… Tekrarı olmayan tek kıvamında olsun sana sunduklarım.
Bana sundukların.
Sadece senin için. Benim için.
Ezber bir saygı, bir sevgi değil.
Her göğe bakışımda gördüğüm yeni bulutların ağması gibi.
Taze.
Doğal.
İçten.
İçten içe kesiksiz akışı sağlayan bir kaval sesi gibi…
Dün üflenen değil.
Şimdinin nefesiyle.
Ezberimdesin her daim evet, ama cümlelerim ezber değil.
Cümlelerin ezber değil!
14.11.2017
