ŞÜKRAN borçluyum sana…
Ve buna sana söylemekten o kadar mutluyum ki, anlatamam.
Ayrıca bu borcun hiç mi, hiç bitmesini de istemiyorum.
Sen beni her gün, her saat hatta her dakika borçlu bırak. Ne olur, yap bunu.
Yap ki; ben sana her an minnettar kalayım. Şükran dolayım.
Başka türlü nasıl ödenir bilmiyorum.
İnan. Çok samimiyim.
Bedel mi, eder mi tartışmasına elbette girmeyeceğim.
İster bedel, ister eder isterse ecel olsun.
Minnettarım sana.
Gönlümü ot bitmeyen yamaçlar gibi kuru olmaktan kurtardın. Yeşilin her tonuyla tanıştırdın.
Bir bakışın, ah bir bakışın bedeli nasıl ödenir?
Ya gönül okşayan bir sözün?
Ruhu derinden derine huzur iklimlerine götüren müşfik kucaklayışların?
Her türlü sıkıntıdan korumaya çabalamalarının bir ödeme şekli var mıdır başka?
Söyle var mıdır?
İşte sana söylüyorum bütün haykırışımla ve tüm dünya alfabeleriyle.
Kalbim sana minnettardır!
20.04.2018
