BİR AVUÇ KÜLE DÖNÜŞTÜM

UĞUR CANBOLAT BİR avuç küle dönüştüm de savurdun beni. Oysa ellerinin arasında hep kor olmak isterdim. Öylece kalmak isterdim. Yakmak için değil seni ısıtmak için. Her daim içini harlamak için. Kardan, kıştan, soğuktan, sert esen rüzgârlardan sakınmak isterdim seni. Oysa sen beni bir avuç küle dönüştürdün. Ve… Savurdun. … SAVURMAK bir savrulmanın neticesi miydi, bilmiyorum. …

ERTELEME KENDİNİ

UĞUR CANBOLAT NE çok yapıyoruz bunu. Yapmamalıyız. Bir şeye geç kalan her şeye geç kalıyor zira. Bu bir telafisizlik hâlidir. Giderilmesi mümkün olmuyor, yerine ne konulursa konulsun işe yaramıyor. “Onun yerine bunu verelim” anlayışı kendimize yaptığımız zulümlerin önde gelenlerinden ne yazık ki… Vaktin hakkını vermeliyiz. Yoksa ziyan edenlerden oluruz. Ki, hep ziyan eden kaybeden tarafta …