UĞUR CANBOLAT TERSİNİ söylemesini beklerdim ama umduğum olmadı. Coşturmamı istedi. Hüzne bulanmıştı gönlüm. İçten içe katmerlenen bir hüzündü bu. İsyan içermiyordu. Sınırı aşıp taşmıyordu. Kulluğu ihlal etmiyordu. Yanlış bağlamlar barındırmıyordu. İnsanî bir hüzündü yani. Beşeriyetin gereğiydi. Taş olmadığımın bir belirtisiydi. Ve ayrıca insanın kutsal hüzünleri olmalıydı da. Keder içre vakitleri bulunmalıydı. Doğru yönetilebildiğinde “Dünya gurbeti”nin …
UĞUR CANBOLAT İNSANIZ, hâlden hâle dönerek yaşıyoruz. Ne yıllarımız birbirini tutuyor ne de aylarımız. Hatta gün içinde bile nice iniş çıkışlarımız nice dalgalanmalarımız oluyor. Sabah bizi görenler gönlümüzdeki bayramı kolaylıkla sezebilirken gün içindeki düşüşlerimiz de yine rahatlıkla fark edilebiliyor. Aynı şekilde akşamın gelişiyle karalar bağladığımızda bunu kimseden gizleyemiyoruz. Hele dostlarımızdan, ailemizden kolay kolay kaçıramıyoruz. Setretmek …