UĞUR CANBOLAT BİR arkadaşımla önümüzü tıkayan hususlar üzerinde konuşuyoruz. Duygusal yatırım yaptığımız kişilere gözümüz kapalı teslim oluşumuzun hayatımıza getirdiği artı yüklerin altında nasıl ezildiğimizi dile getirip bir çıkış yolu ararken ninesinin bir sözünü hatırlattı. “Yüke yığıyoruz.” Çok hoşuma gitti, hemen not aldım. Benim onlarca yazıyla orasından burasından tutup anlatmaya çalıştığım bir mevzuyu hayatın külünü eleyip …
UĞUR CANBOLAT “KALBİMİN güvercini…” Böyle seviyordu, sevdiğini. Nedense güvercine benzetiyordu. Ne zaman içlense, hâtıralar yâd edilmek için ne vakit gözünün önünde toplaşıp sıraya girse yüreğinden taşıp diline gelen cümlesi bu olurdu. “Kalbimin güvercini…” Sadece anılarını hürmetle anarken mi böyle oluyordu, hayır. Gelecek vakitler kirpiklerinde tüllendiğinde durum yine aynıydı. Dili kulağına “Kalbimin güvercini” diyerek fısıldıyordu. … …