UĞUR CANBOLAT HAYATINI bu kavram üzerinde inşa etmişti. Kimin neye ihtiyacı olursa olsun ilk gelen ve bir işin ucundan tutan kendisi olurdu. Elbirliği ile hareket etmenin bilincine erişen bu, gün görmüş kişi eylemleriyle herkese açık bir örneklik sergiliyordu. İşin şamatasında değildi. Reklama da yüz vermezdi. Yaptığıyla öğündüğü, bunu daha sonra hangi vesileyle olursa olsun dile …
UĞUR CANBOLAT “GÖZLERİMDEN yaş akıyordu” dedi âşık… İçi kaynıyordu. Coşkun bir göze gibi coşup taşıyordu. Ve bunu durmak imkânsız olduğundan devam etti. “Evet, benim gözlerimden akıyordu yaş ama bunlar onun gönlünün ritmik rahmet damlacıklarıydı.” … ONUN derken öyle naifti ki… Sabah şebnemi gibiydi. Sevgilisinin saçlarını dalgalandırırken üşütmeyen rüzgârdan farkı yoktu. Ya da ısıtıp yakmayan güneşten… …