NE kadar etkili bir duaydı bu. İliklerime kadar sarsılmıştım. Madem bir kalbimiz var onu işlevsiz hâle getiren durumlardan uzak tutmamız, bunu başaramamışsak temizlememiz gerekiyor. Bu hitapla karşılaştığımda zihnime düşen ilk soru cümlesi şu olmuştu: Kalbini koruyamayan neyi korumuş olur? Cevap net; hiçbir şeyi… Uzun uzun konuşuldu. Kişinin elinin cömert olması başka kalbinin cömert oluşu daha …
UTANGAÇTI, sıkılgan davranırdı. Söylemek istediğini ölçer, biçer ardından söylerdi. Bundan mustaripti aslını sorarsanız. Bir meselede fikri sorulacak olsa “mücrim” gibi titrerdi. Epeyce kendisiyle mücadele ettiyse de sonunda vazgeçti ve “Böyle gelmişiz böyle gideriz” demişti. Benim gibi geveze birisi açısından kolay kabul edilebilir bir husus değildi tabi. Ama herkes orijinal, herkes biricikti. Bu hal ona yakışıyordu …