HER BİRİMİZ her şeyin bir ucunu tutuyoruz. Bir yanını önceliyoruz. Öne çıkarıyoruz. Belirginleştiriyoruz. Diğer yanını genellikle düşünmüyoruz. Görmüyoruz. Görmek istemiyoruz. Hatta kimi zaman yok sayıyoruz. Dahası bununla mücadeleye girişiyor, alt etmenin imkânlarını bulup zorluyoruz. Bu, bir sınır ihlali değil mi? Kabalık barındırmıyor mu? Tahakküm zehri içermiyor mu? “Ben görüyorum, sen görmüyorsun” anlamı taşımıyor mu? “Benim …
İTİRAZINIZI ertelemenizi öneririm. Hemen hörelenmeyin derim. Zira sizin de benim düştüğüm, hemen reaksiyon verme yanlışına düşmenizi istemem. Çünkü bu, yanıltıcı. Meseleyi anlama yolundaki kapıları kapatıyor. Hem de sıkı sıkıya. Ardından gelen zihnî uyuşukluk ile problemi çözmeden gölgede yaşamaya devam etmemizle neticeleniyor. … “İKİLİ bir hayat yaşıyorsunuz” diyerek söze girmişti kendinden gayet emin bir eda ile. …