ESKİDEN bu kadar çok değillerdi. Giderek çoğaldılar ve ne yazık ki, bu durumu çok normal kabul eder oldular. Pişmanlık duymuyorlar. Nedamet içinde değiller. Burada aşınmış olan erdemden bahsetmemek olmaz elbette. Onlara göre doğruluk yeterli değildir. Gerçeklik ehemmiyetsizdir. Önemli olan eylemlerin istedikleri sonuçları vermesidir. Gerisi konuşulmayı bile hak etmez. Acımasız faydacılar herkesi av gibi gören pragmatistlerdir. …
BU DA nereden çıktı şimdi diyecek olduk ama buna fırsatımız kalmadı. Zira anlattığı anladığımızdan öte bir şeydi. Zaman zaman yalnızlık hissedebilirmişiz. Kendimizi bir başına görebilir hatta terk edildiğimizi, değer bulmadığımızı düşünebilirmişiz. Hele de yaşadığımız bu çağda kalabalıklar içinde tekil yaşadığımızı fark edebilirmişiz. Kısmen bunlar doğru da olabilirmiş kişiye göre değişse de. “Ama kalıcı hale getirmeyin” …