“KORKMA pişmanlıktan” diyordu bir dostuna nasihat ederken… Ziyaretine gittiğimde başka bir misafiri olduğundan kenara ilişip beklemeye başlamıştım. Mesele mühimdi demek ki… Günümüz insanları “Yaptığım hiçbir şeyden pişman değilim” böbürlenmesini bir hüner sayarken bu duyduklarım birilerine göre marjinal kalabilirdi. O anlayışa göre “Her taşkınlığı yap, anı yaşa ama asla pişman olma” ilkesi geçerliydi. Konu uzunca devam …
ÖFKELİYDİ. Bu hâli sadece çevresiyle olan ilişkisiyle sınırlı değildi. Kendisine de her daim böyleydi. Hırsı kabardığı zaman ne yana taşacağı belli olmazdı. Yakar, yıkar, devirirdi. Kısa bir süre sonra öfkesi diner, durulurdu. Hatta büyük bir pişmanlık hissettiği de fark edilirdi, zira uzun süren sessizliklere gömülürdü. Çevresinde sevilirdi aslında. “Özü çok iyi, içi temiz ama şu …