GECE uzun sürmüştü. Geçmişte yaşanan ne kadar pürüz varsa hepsi merhamet eleğinde elenmiş haklar helal edilmişti. Şimdi çay daha bir lezzetliydi. Kahve daha bir telveliydi. Üzerlerinde yıllar yılı taşıdıkları yüklerden kurtulmuşlardı. Önce kendilerinin işledikleri kusurları kabul etmişler, itiraf etmekten çekinmemişler ve sahih bir özür dilemeyi de başarmışlardı. Harika bir uyku çekmişti ardından. Nicedir bu kadar …
“HİKÂYEN bir vicdan hikâyesi olmalı. Acı da olsa acıtıcı olmamalı. Müşfik olmalı. Senin hikâyen bir merhamet hikâyesi olmalı. Demem o ki; hayatını yazdığın kalem acımasız olmamalı.” Evin arka odasında döşeklerin altında yıllardır açılmayan tahta bavulu açmış içinden çıkan eski kitapları karıştırırken sarar iki yaprağa denk geldim. Özeti buydu. Başkasına yazılmış olsa gönderilirdi. Belli ki dedem …