SIKI bir arkadaşlığımız vardı. Neredeyse günün her anını birlikte yaşardık. Aynı şeylere güler yine benzer hususlara tepki gösterirdik. Çok kere bizi kardeş zannedenler olmuştu ve biz bunu hiç bozmamıştık. Çünkü bizde kendimizi böyle görüyorduk. Sonra mı? Ayrı şehirlerdeydik. Haberdardık hep, yazıyorduk birbirimize. En eğlenceli işimiz birbirimize gönderdiğimiz mektuplar olmuştu. Gelişi ayrı bir heyecan, cevaplaması bambaşka …
BAŞLANGIÇ noktası her zaman için mühimdir, itirazım yok. Peki, ya varış noktası? Buna cevaplar muhteliftir. Herkesin meşrebince bu soruya verdiği bir karşılık vardır. Kimi yolda olmaktır diyebilir, kimi en evvel ben ulaşmalıyım gayret ve telaşındadır, bir başkası da geride kalsam bile bu yol yolumdur diyebilir. Başka cevaplar da mümkün elbette. Benim tezim ise şu; başlangıcımız …