BU DA nereden çıktı şimdi diyecek olduk ama buna fırsatımız kalmadı. Zira anlattığı anladığımızdan öte bir şeydi. Zaman zaman yalnızlık hissedebilirmişiz. Kendimizi bir başına görebilir hatta terk edildiğimizi, değer bulmadığımızı düşünebilirmişiz. Hele de yaşadığımız bu çağda kalabalıklar içinde tekil yaşadığımızı fark edebilirmişiz. Kısmen bunlar doğru da olabilirmiş kişiye göre değişse de. “Ama kalıcı hale getirmeyin” …
SORSALAR kendimizi izci olarak tarif ediyoruz. Önümüzde ayak izleri var, biz bu ayak izlerini izleyenleriz. Ama durum gerçekte çoğunlukla böyle değildir. Kendi arzularımızın peşine takılıp gidenleriz. Canı ne isterse onu yapanlarız. Yanlış özgürlük algısı ile sınır gözetmeden ve kime zarar verebileceğini düşünmeden, önünü ardını hesap etmeden yürüyenlerdeniz. Sonra da bizim bir yolumuz var. İnancımız mevcut. …