SIK kullandığı hitaplar vardı. Nazarım derdi, imanım derdi, kimi zamanlarda da iki gözüm şeklinde seslenmeyi tercih ederdi. Bunların yoğunlukları değişirdi ama bu değişim ne şekilde, nelere bağlı olarak gerçekleşirdi bilmiyorum. Kendimi iyi hissettirirdi ama. Hepsi de güzeldi. Sadece ustam değil benim de bu üç ünleme şekline olan sıcaklığım azalmasa da kullanım değişikliğine gittiğim olurdu. İnsanız …
SEVİYORLARDI birbirlerini… Öyle böyle bir muhabbet değildi bu. Delicesineydi. Günde kaç kez konuşurlardı kendileri bile bilmezdi bunu. Zira her fırsat değerlendirilirdi. İhtilaf edip tartıştıkları konu yok gibiydi. Belki de ben duymadım, bilmiyorum. Her hususta birbirini destekleyip yüreklendiren başka bir çifte bugüne kadar tanık olmuş değildim. İlkti bu. Bir isim koymak geldi aklıma, ne olabilir diye …