TORUNUN elinden tutmuş hiç bırakmadan gezdiriyordu. Çocuk elini kurtarıp elinden sağa sola koşmak istediği zaman bile bırakmıyordu. “Ben elimde tuttuğum eli bırakmam” diyor gezintisine devam ediyordu. Bu sözü söylerken işittiğimde dikkatimi çekmişti. Sonraları yine gördüm bir diğer torununu dolaştırırken. Yine elindeydi eli ve bırakmıyordu hiç. Oturdukları banka yaklaşıp selam verdim. Gözüm eline iliştiğinde bir sormaya …
“NİCEDİR noksandım, nakıstım. Çünkü sensizdim. İşte o sebeple sessizdim. Kimsesizdim. Geldin ya sen, tam oldum ben. Eksiğimi tam, beni tamam eyledin.” Sırtını söğüt ağacına yaslamış, gözlerini kısmış, önünden akıp giden derenin şırıl şırıl sesini dinliyordu. Dilindeyse bu cümleler vardı. Yüce dağları duman sarınca böyle olur. İnsan deruni duyguların yamacına çıktığında böyle olur. Gözündeki değil gönlündeki …