YIKIK MI yıkık bir zamanımdı. Kendimi harabe gibi hissediyordum. Açılmış olan deliklerden içeriye donduran soğuk hava sızıyordu. Herkesten ve her şeyden ümit kesiliyordu böyle vakitlerde. Evvela insan kendinden vazgeçiyordu tabi. “Benden ne köy olur ne kasaba” fikrine saplanıyor ve kolay kolay da çıkamıyor insan bu zihni bataklıktan. İşte böyle bir demdi. Yüzüme baktı ve “Buz …
HEPİMİZ için önemli bir konu zira insan olarak eksikli varlıklarız. Rahat edeceğimiz alanlara, bizi dinleyip anlayacak dostlara, gönlümüzü sürura taşıyacak yârenlere, gözü göz aydınlığımız olacak sevenlere ihtiyaç duyarız. Bu kadar mı derseniz hayır, dahası da vardır. İyileştiren sözler duymak isteriz. Şifa olan dokunuşlar bekleriz. Hapsolduğumuz sıkışmışlıktan çıkaracak teselliler ararız. Yanında bulunduğumuzda dünyanın tüm telaşesini unutup …