ZEHİRLENMEK her zaman bedene ait bir şey değildir. Kişiliğimiz de zehirlenir. Aslında en çok zehri buradan alırız. Bu sebeple dün şöyle davranırken bugün böyle davranırız. Bu değişikliklerle yüzleşmemek içinse pek çok mazerete bularak buna yapışırız. Daha da ötesine gider rasyonelleştiririz. Bir dostumla bu konuları müzakere ederken “Kendini tarif kişinin kendisini zehirlemesidir” demişti. Hak verdim. Öyledir …
YAPMAMALIYIZ ama bunu hep yapıyoruz. Kötüye tutunuyoruz. Oysa o iyi bir tutamak değil. Bunu bilmiyor muyuz, bal gibi de biliyoruz. Fakat netice genellikle bu. Kötüye tutunmak insanın potansiyelini boşa harcaması demektir. Kendisinden zuhura çıkıp başkalarına da fayda sağlayabilecek tüm güzelliklerin dibine kibrit suyu dökmekten farksız. Hayvani beyin olarak tarif edilen alt beynimizi daha fazla kullanıp …