KELİMELERİN yükünü omuzlarında taşıyordu. Kolay değildi. Zira bu ağırlık hayat olaylarının çetinliğinden ileri geliyordu biraz da… Ama her zaman şükürden yanaydı. Adın nedir diye sorulsa belki de hiç tereddüt etmeden “Şükreden Şakir” diyeceklerdendi. Şikâyetsizdi. Bu sebeple yakındığını gören işiten olmamıştı. Şiir gibi yaşıyordu. Sıksan şiir fışkırırdı her yanından. Naifti. Hüznün dizelerden oluşan yorganını üstüne çeker …
DÜŞÜNDÜRÜCÜ bir sözdü benim için. Üzerinde çokça düşünmüştüm işittiğimden itibaren. İnsan yenilenmeli, değişip dönüşmeli ama bunun hangi istikamette olacağı önemli. Yönünü şaşırmaması için sabitelerin olmalı… Kutsalların… Değişmezlerin… Evvela kalbin kaymamalı, sağlam tutmalısın. Kalbin kaygan olursa ayakların hep kayar farklı taraflara… Bu ise yönsüz kalmak demektir. Vuslat erişilmez olur bu durumda… Zira dönüp durur ve bir …