AYNEN böyle demişti, yeterli görmüştü. İtiraf edeyim ben bu kadarına razı olamazdım. Her yaşanmışlığın, her duygunun tüm ayrıntıları ile hatırlamasını ve aynı derecede her daim gönlünde sıcak tutmasını isterdim. Dahası da var. Unutmamasını isterdim. Unutmak da ne demek, olur mu hiç diyerek heyheylenirdim. Belki hamlık ya da sığlık ne dersiniz bilemem. Ama öyle işte, bana …
ÖYLE diyordu ne zaman görse. Gel kısmını anlıyordum, hoşuma da gidiyordu doğrusu. Benim temel duygum da zaten ona gitmekti. Hep ona gitmek. Gitmekten hiç usanmamak. İçimde biriktirip tomurcuklandırdığım bu güzel hissime her defasında tercümanlık yaparak gel demesi duyabileceğim en güzel emir, en hoş çağrıydı. Gitmek istiyordum bende. Gitmeye can atıyordum. Canla, başla gitmek istiyordum. Daha …