NİCEDİR ihmal etmiştim. Kalkıp yanına gittim bin bir zahmetle. Kederliydi biraz. Yüz çizgilerinde derinliklerin arttığını fark ettim. Biz buna aramızda “Hasretin kavruk yolları” diyorduk. Bilene konuşur o çizgiler. Ama ben bugün bununla yetinmek niyetinde değildim. Fazlasını istiyordum, daha fazlasını. Durum tersine gelişti. O konuşkan nur yüzlü insan gitmiş çehresine oturttuğu hüzne batırmıştı kendisini. İçimden “Hayırdır …
“OLMUYOR böyle, değiştir ritmini” demişti. Hayat monotonluk kaldırmıyor. Güneş her sabah yeniden seni selamlıyor görmüyor musun? Bugün saçlarını dalgalandıran rüzgâr dünkü rüzgâr değil. Bu yenisi, tazesi, şimdi olanı. Bu sabah rastladığın kuş dünkü değil. Duyduğun cıvıldaşma yeni bir sesleniş. Aldığın nefes öyle değil mi? O da taze, yeni. Bu sebeple tazeliyor seni. Komşuna verdiğin selam, …