YERDE bir mektup bulmuştum. Kargacık burgacıktı. Belki de aceleden böyle yazılmıştı, bilmiyorum. Önce tereddüt ettim okumakta. Elimde tuttum bir süre. Yürüdüm öylece. Atıp, atmamakta kararsız kaldım. Tam atmaya davranacakken içimden geçen sese uydum. Belki de bana verilmiş bir mesaj içeriyordu. İçinde benim ders alacağım bir işaret barındırıyor olabilirdi. Bu düşünce ağır basınca okumaya karar verdim. …
RADYODA “Bir Fırtına Tuttu Bizi, Deryaya Kardı Bizi” türküsü duyuluyordu. Gözleri kapalıydı. Sessizlik vardı. Tam eşikten ayağımı aşırmak üzereydim ki, içimde bir tereddüt belirdi. Geri dönmenin mi yoksa içeriye girmenin mi doğru olacağından şüpheye düştüm. Ağırlık dönme yönündeydi. Kendimi usulca geriye çekiyordum ki; gel içeri dedi, gel. Seni bekliyordum. Gözleri hâlâ kapalıydı ama beni görmüştü …