ÖNEMLİ diyordu. Çok önemli hem de. Geçişkenlikler olmalı. Muhakkak olmalı. Ama nereden nereye olduğu çok mühim. Kendini analiz ederken buna dikkat etmelisin. Bunu ıskalarsan kendi gelişimini tamamlayamazsın. Üzüm olamazsın. Koruk olarak kalırsın. Geçişkenliklerin doğru ve sürekli olmazsa kelebek olamazsın. Halbuki kelebek kemalattır. Olgunlaşmanın zirvesidir. Kendini kendinde zuhura getirmektir. Cevherini işlemeyi bilmelisin evlat. Uçamazsın o zaman. …
HEP öyle derdi; gül yüzlüm. Al yanaklım. Ne kadar da yakışırdı diline anlatamam. Sanki dilinde de güller açardı. Dede ile torun arasındaki bu sevgi dili ısıtırdı beni. Gece uykuya yattığımda hep gözümün önüne gelirdi. Bir tebessüm belirirdi yüzümde. Uykuya dalardım. Huzurla uyanışımın sebebi buydu. Kimseler bilmezdi. Bir ben bilirdim bunu. Büyüdüm sonra… Dilimdeki kelimeler aynıydı. …