HEP düşlerimizi konuşacak değiliz elbette… Sorgulamalarımız da olmalı. Herkesten evvel kendi yakamızı yine kendimiz tutmalı ve bir sorgulama çemberinden geçirmeliyiz kendimizi. Sarsıcı olabilir bu gayretimiz ama asla yıkıcı değildir. Hatta onarıcıdır bile diyebiliriz. Doğru yapılabildiğinde bir nevi kendimizi inşa çalışması yerine geçebilir. Biz kimiz? Kimi seviyoruz? Ne kadar seviliyoruz? Yolumuz nedir? Menzilimiz hangi istikamette? Yoldaşlarımız …
SORMA nedir ve neden diye? Bir cevelan işte… Bir kaynayıp durma, yerinde duramama ve sürekli içime bir akma hâli… Kesintisiz, kesiksiz… Üstelik nasıl da bereketli… Avuçlarını yeni kaynayıp taşan su gözesine daldırıp daldırıp içmek gibi. Sabah ısıtan, öğlen serinleten, akşamsa rahatlatan… Huzur sunan. Bir dolaşma hali bu… Evrende. Yok, bildiğin gibi değil. Sadece dış dünyada …