ÖYLE hissediyorum bazen. Kendimi sevdiğimin elinde bir satranç taşı gibi görüyorum. Beni bir oraya koyuyor, bir buraya. Bu konulmaların oyunda yenmek ve yenilmek ile de elbette bağlantısı bulunuyor. Diyorum ki; ne önemi var yenmenin, yenilmenin sevdiğinin avuç içinde olduktan sonra. Ne önemi var, onun parmaklarıyla yer değiştirdikten sonra… Hiçbir önemi yok. Benim tek dileğim o …
DEDİ Kİ, değerli şeyleri en iyi sır saklayan toprağa emanet etmeli. Ben de öyle yaptım. O şimdi toprağın saklısıdır. Gömüdür. Definemdir benim. Gönülse sırrımın sırrı olan toprağımdır. Kimi vakit azcık üstünü eşelerim… Önce mis gibi kokusunu salar yüzüme. Sonra solmuş olan yüzüm aydınlanır. Kutlulanır. İnsan en değerli şeyleri saklar. Benim senden daha değerli bir varlığım …